Anatol e dous máis / Blanca Riestra

By: Riestra, Blanca, (1970-) [aut., trl.]Material type: TextTextLanguage: Galician Original language: Spanish Series: (Biblioteca Literaria do Consorcio de Santiago) | Literaria (Editorial Galaxia) ; 473Publication details: Vigo : Galaxia , 2023Description: 145 p. ; 21 cmContent type: Texto Media type: Sen mediación Carrier type: VolumeISBN: 9788411760058; 9788416753826Uniform titles: Anatol y dos más. Galego Subject(s): ficGenre/Form: Novela da vida cotiá | Novela de la vida cotidiana Abstract: Para os tres protagonistas, cada día era unha bebida burbullante e agridoce, un calvario cheo de chistes e de paxaros e, ás veces, dun pracer incomprensible. Paula posúe todos os defectos propios dunha iluminada, co grao exacto de depravación e de desamparo. Gustavo é mullereiro, narigudo e estudoso: adora o sol, os mendigos e as tendeiras. Anatol é baixiño e chámase Pepe e, como todos os seus amigos en Santiago, quere ser escritor. Este libro fala do sagrado e o terrible, fala das inocentes alegrías da vida que, como dicía Kierkegaard, non teñen máis ca un defecto: a súa mesma inocencia. Non é soamente un paseo polo efémero da xuventude, é a historia doutra “educación sentimental”, torpes, ás veces tenra. Hai que familiarizarse coa lama, porque só na lama crecen rosas. E desta cidade húmida que se che mete nos ósos e remata sendo unha enfermidade chea de musgo.
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
No physical items for this record

Para os tres protagonistas, cada día era unha bebida burbullante e agridoce, un calvario cheo de chistes e de paxaros e, ás veces, dun pracer incomprensible. Paula posúe todos os defectos propios dunha iluminada, co grao exacto de depravación e de desamparo. Gustavo é mullereiro, narigudo e estudoso: adora o sol, os mendigos e as tendeiras. Anatol é baixiño e chámase Pepe e, como todos os seus amigos en Santiago, quere ser escritor. Este libro fala do sagrado e o terrible, fala das inocentes alegrías da vida que, como dicía Kierkegaard, non teñen máis ca un defecto: a súa mesma inocencia. Non é soamente un paseo polo efémero da xuventude, é a historia doutra “educación sentimental”, torpes, ás veces tenra. Hai que familiarizarse coa lama, porque só na lama crecen rosas. E desta cidade húmida que se che mete nos ósos e remata sendo unha enfermidade chea de musgo.

There are no comments on this title.

to post a comment.

Powered by Koha